• Co wnosi szkoła w życie dziecka

        • Ulotka nr 2

          Październik 2014

          Temat 1.: Co wnosi szkoła w życie dziecka

           

           

          Opracowała: mgr Joanna Górzewska

          – pedagog szkolny

           

          Cza­sami wys­tar­czy chwi­la nie uwa­gi, a Two­je marze­nia się spełniają. Na drodze Two­jego życia po­jawia się oso­ba, która uczy Cie kochać i         po­kazu­je Ci czym jest piękno te­go świata, a Ty sta­jesz się zu­pełnie kimś in­nym. Sta­jesz się nau­czy­cielem i uczniem w jed­nej oso­bie .. 

           

          SZKOŁA – CO TO? KTO?

          Szkoła jest miejscem kształtowania charakterów, źródłem wiedzy, winnicą cnót itp.                                                                              Szkoła jest miejscem, w którym przebiega kształcenie dzieci i młodzieży. Pełni funkcję nie tylko dydaktyczną, ale także wychowawczą, przekazującą normy i wartości społeczne              

           Po co nam szkoła?

          No właśnie. Zacne pytanie.

          Podstawowym zadaniem szkoły jest przygotowanie młodych ludzi do życia:

          * pokazuje nam, jak być dobrym pracownikiem,

          *jak korzystać z komputera,

          *uczy języków,

          *uczy  liczenia,

          *zapoznaje z faktami historycznymi,

          * pomaga w zdobywaniu certyfikatów,

          CEL  EDUKACJI

          Rola rodziców w nauczaniu

           

          Jak rodzice mogą pomóc dziecku?


          Przede wszystkim muszą starać się rozumieć jego problemy. Rozumieć jego zachowania i ich uwarunkowania,

          * starać się być blisko dziecka,

          *słuchać jego relacji ze szkolnych przeżyć (czekając cierpliwie, aż samo zacznie opowiadać).

          W ten sposób rodzice uczestniczą w jego życiu, w jego szkolnej drodze. Rodzice muszą postarać się tak zorganizować jego życie w domu, by sprzyjało nie tylko zdobywaniu przez niego wiedzy i osiąganiu powodzenia w nauce, ale też rozwiązywaniu problemów, które niesie społeczne życie szkoły, relacje z nauczycielami i kolegami. A także w uzyskiwaniu samodzielności, poczucia obowiązku i odpowiedzialności. Pomagać mu w korzystaniu z przeżytych doświadczeń, wyciąganiu z nich wniosków, w dokonywaniu wyboru odpowiednich reakcji i zachowań.

           Jest to zadanie trudne, ale niezmiernie ważne, zwłaszcza na początku szkolnej drogi dziecka.

          W taki bowiem sposób, w jaki ukształtuje się jego postawa wobec szkoły, taki będzie jego stosunek do innych obowiązków życiowych i do innych społeczności.

           

          JAK POMÓC DZIECKU W ODRABIANIU ZADAŃ DOMOWYCH?

          Samodzielna nauka dziecka w domu, zwana potocznie odrabianiem lekcji, jest ważnym elementem nauczania, który ma przygotować ucznia do samokształcenia, wyrobić w nim nawyk wysiłku umysłowego, nauczyć praktycznego stosowania posiadanej wiedzy i radzenia sobie w sytuacjach nowych.

          Jakie zadanie mają rodzice do spełnienia, jeśli chodzi o pomoc w odrabianiu zadań domowych swojego dziecka?
          *Zapewnienie dziecku warunków do pracy w domu. Trzeba uzgodnić miejsce, które oczywiście zależy od warunków mieszkaniowych rodziny. Jeżeli dziecko nie ma osobnego pokoju lub swojego biurka i musi pracować przy np. stole jadalnym, należy na czas jego pracy dokładnie uprzątnąć. Dla dobrej pracy dziecka ważna jest odpowiednia wysokość stołu i krzesła oraz właściwe oświetlenie.

           


          *Ważnym elementem jest odpowiednia pora do pracy w domu. Powinna ona uwzględniać wszystkie zasady racjonalnej pracy umysłowej. Dziecko nie może zabierać się do lekcji np. bezpośrednio po przyjściu ze szkoły oraz po posiłku. Przecież sporo czasu w ciągu dnia zajmuje zabawa, pobyt na świeżym powietrzu, trochę obowiązków domowych czy też zajęcia pozalekcyjne.         *Rodzice odpowiedzialni za dobre samopoczucie i prawidłowy rozwój dziecka muszą tak zharmonizować te czynności i zajęcia, by wszystkie potrzeby dziecka były zaspokojone.
          *Pracę należy rozkładać równomiernie. Czas odrabiania zadań domowych w młodszym wieku nie powinien przekraczać godziny. W dużym jednak stopniu zależy to od samego dziecka, jego uzdolnień, możliwości koncentracji uwagi, od sprawności pracy.
          *Do systematycznej pracy i odrabiania zadań domowych należy dziecko wdrażać od pierwszego dnia nauki.
          Przyzwyczajanie dzieci do samodzielnego wyszukiwania błędów w pracy domowej, co wdraża je do samokontroli. Pomoc w korzystaniu z różnych źródeł informacji stwarza okazję do aktywności i samodzielnych dociekań.

           

          Jakich błędów powinni rodzice unikać?


          • Przesadna ambicja i stawianie zbyt wysokich wymagań, ciągła krytyka efektów pracy dziecka.
          • Nadmierna kontrola i wyręczanie, które nie pozwalają na samodzielność i rozwijanie odpowiedzialności.
          • Lekceważenie obowiązków szkolnych dziecka i niedostrzeganie jego sukcesów.
          • Bezustanne przypominanie i popędzanie, które rodzą bierny opór.
          • Karanie za niepowodzenia szkolne – może być przyczyną stanów lękowych i spowodować trudności w koncentracji uwagi.
          • Przypominanie o konieczności odrobienia lekcji tonem rozkazującym i w stanie poirytowania.

           

          Drodzy Państwo!!!

          Stwórzmy więc w domu atmosferę życzliwości, zainteresowania pracą dziecka i szacunku dla jego wysiłku. Doceńmy jego trud, bo to najlepsza droga do nauki wytrwałości i pilności. Odrabianie pracy domowej nie będzie dla dziecka codzienną udręką, jeśli będzie miało odpowiednie warunki do pracy.