Co wnosi szkoła w życie dziecka
Ulotka nr 2
Październik 2014
Temat 1.: Co wnosi szkoła w życie dziecka
Opracowała: mgr Joanna Górzewska
– pedagog szkolny
Czasami wystarczy chwila nie uwagi, a Twoje marzenia się spełniają. Na drodze Twojego życia pojawia się osoba, która uczy Cie kochać i pokazuje Ci czym jest piękno tego świata, a Ty stajesz się zupełnie kimś innym. Stajesz się nauczycielem i uczniem w jednej osobie ..
SZKOŁA – CO TO? KTO?
Szkoła jest miejscem kształtowania charakterów, źródłem wiedzy, winnicą cnót itp. Szkoła jest miejscem, w którym przebiega kształcenie dzieci i młodzieży. Pełni funkcję nie tylko dydaktyczną, ale także wychowawczą, przekazującą normy i wartości społeczne
Po co nam szkoła?
No właśnie. Zacne pytanie.
Podstawowym zadaniem szkoły jest przygotowanie młodych ludzi do życia:
* pokazuje nam, jak być dobrym pracownikiem,
*jak korzystać z komputera,
*uczy języków,
*uczy liczenia,
*zapoznaje z faktami historycznymi,
* pomaga w zdobywaniu certyfikatów,
CEL EDUKACJI
Rola rodziców w nauczaniu
Jak rodzice mogą pomóc dziecku?
Przede wszystkim muszą starać się rozumieć jego problemy. Rozumieć jego zachowania i ich uwarunkowania,* starać się być blisko dziecka,
*słuchać jego relacji ze szkolnych przeżyć (czekając cierpliwie, aż samo zacznie opowiadać).
W ten sposób rodzice uczestniczą w jego życiu, w jego szkolnej drodze. Rodzice muszą postarać się tak zorganizować jego życie w domu, by sprzyjało nie tylko zdobywaniu przez niego wiedzy i osiąganiu powodzenia w nauce, ale też rozwiązywaniu problemów, które niesie społeczne życie szkoły, relacje z nauczycielami i kolegami. A także w uzyskiwaniu samodzielności, poczucia obowiązku i odpowiedzialności. Pomagać mu w korzystaniu z przeżytych doświadczeń, wyciąganiu z nich wniosków, w dokonywaniu wyboru odpowiednich reakcji i zachowań.
Jest to zadanie trudne, ale niezmiernie ważne, zwłaszcza na początku szkolnej drogi dziecka.
W taki bowiem sposób, w jaki ukształtuje się jego postawa wobec szkoły, taki będzie jego stosunek do innych obowiązków życiowych i do innych społeczności.
JAK POMÓC DZIECKU W ODRABIANIU ZADAŃ DOMOWYCH?
Samodzielna nauka dziecka w domu, zwana potocznie odrabianiem lekcji, jest ważnym elementem nauczania, który ma przygotować ucznia do samokształcenia, wyrobić w nim nawyk wysiłku umysłowego, nauczyć praktycznego stosowania posiadanej wiedzy i radzenia sobie w sytuacjach nowych.
Jakie zadanie mają rodzice do spełnienia, jeśli chodzi o pomoc w odrabianiu zadań domowych swojego dziecka?
*Zapewnienie dziecku warunków do pracy w domu. Trzeba uzgodnić miejsce, które oczywiście zależy od warunków mieszkaniowych rodziny. Jeżeli dziecko nie ma osobnego pokoju lub swojego biurka i musi pracować przy np. stole jadalnym, należy na czas jego pracy dokładnie uprzątnąć. Dla dobrej pracy dziecka ważna jest odpowiednia wysokość stołu i krzesła oraz właściwe oświetlenie.
*Ważnym elementem jest odpowiednia pora do pracy w domu. Powinna ona uwzględniać wszystkie zasady racjonalnej pracy umysłowej. Dziecko nie może zabierać się do lekcji np. bezpośrednio po przyjściu ze szkoły oraz po posiłku. Przecież sporo czasu w ciągu dnia zajmuje zabawa, pobyt na świeżym powietrzu, trochę obowiązków domowych czy też zajęcia pozalekcyjne. *Rodzice odpowiedzialni za dobre samopoczucie i prawidłowy rozwój dziecka muszą tak zharmonizować te czynności i zajęcia, by wszystkie potrzeby dziecka były zaspokojone.
*Pracę należy rozkładać równomiernie. Czas odrabiania zadań domowych w młodszym wieku nie powinien przekraczać godziny. W dużym jednak stopniu zależy to od samego dziecka, jego uzdolnień, możliwości koncentracji uwagi, od sprawności pracy.
*Do systematycznej pracy i odrabiania zadań domowych należy dziecko wdrażać od pierwszego dnia nauki.
Przyzwyczajanie dzieci do samodzielnego wyszukiwania błędów w pracy domowej, co wdraża je do samokontroli. Pomoc w korzystaniu z różnych źródeł informacji stwarza okazję do aktywności i samodzielnych dociekań.Jakich błędów powinni rodzice unikać?
• Przesadna ambicja i stawianie zbyt wysokich wymagań, ciągła krytyka efektów pracy dziecka.
• Nadmierna kontrola i wyręczanie, które nie pozwalają na samodzielność i rozwijanie odpowiedzialności.
• Lekceważenie obowiązków szkolnych dziecka i niedostrzeganie jego sukcesów.
• Bezustanne przypominanie i popędzanie, które rodzą bierny opór.
• Karanie za niepowodzenia szkolne – może być przyczyną stanów lękowych i spowodować trudności w koncentracji uwagi.
• Przypominanie o konieczności odrobienia lekcji tonem rozkazującym i w stanie poirytowania.Drodzy Państwo!!!
Stwórzmy więc w domu atmosferę życzliwości, zainteresowania pracą dziecka i szacunku dla jego wysiłku. Doceńmy jego trud, bo to najlepsza droga do nauki wytrwałości i pilności. Odrabianie pracy domowej nie będzie dla dziecka codzienną udręką, jeśli będzie miało odpowiednie warunki do pracy.